De website die u zo dadelijk gaat bezoeken is het resultaat van meer dan 30 jaar verzamelen.
Geen postzegels of sigarenbandjes (die ik natuurlijk ook verzameld heb in mijn jeugdjaren) maar WIELERSHIRTS, en dan ook nog alleen wielershirts van profploegen.
In 1983 ben ik daarmee begonnen, nadat ik het natourcriterium van Valkenswaard had bezocht. Tijdens dat criterium zag ik de lokale wielerprof Jan Aling uit Bladel rijden in een shirt van HENK WINTERMANS (de bekende appelboer uit duizel).
Dat shirt vond ik zo mooi dat ik dacht, ik ga eens kijken of ik niet zo”n shirt kan vinden.
Na enige tijd had ik succes en ben ik de racefiets naar Bladel gegaan om 5 shirts bij Jan Aling op te halen (Henk Wintermans, HB Alarmsystemen, Marc-Zeepcentrale, B&S-Elro Snacks en B&S wegenbouwmaterialen), nog niet wetende dat ik op dat moment begonnen was met het verzamelen van PROFWIELERSHIRTS.
In de jaren 90 heeft mijn verzameling een enorme vlucht genomen en verzamelde ik vele shirts uit vervolgen tijden van ex-profs, de meeste mensen die ik toen sprak vonden het maar een “rare verzameling”, maar ik was er erg fanatiek mee bezig.
Inmiddels fietste ik stad en land af om shirts op te halen, als het op fietsbare afstand was. Maar ook veel shirts kreeg ik via de post opgestuurd. Onze postbode zal mij wel eens vervloekt hebben als ik weer enkele pakketjes met shirts had. Gelukkig voor hem ben ik toen ook maar bij de PTT gaan werken, dan kon ik hem tenminste ontzien.
Momenteel werk ik niet meer bij de PTT maar ben ik magazijnmedewerker bij Nisbets in Eindhoven, verder ben ik zeer actief binnen onze toerclub TC Wilhelmina met het uitzetten en organiseren van toertochten. Ook bij het Eindhovense wielercafe de CYKLIST organiseer ik een stuk of 10 toertochten per jaar. In het najaar ga ik dan weer op de fiets vele wielershirts in de omgeving ophalen, zodat mijn twee wielerpassies weer samenvloeien.
Achter de meeste shirts zit een lang verhaal, vooral de echt oude shirts, maar het zou te ver voeren om hier al die verhalen uit de doeken te doen. Ook zoektochten naar shirts gaan soms over vele schijven en soms duurt het enige jaren voordat ik een shirt heb bemachtigd. Het shirt van AHV Rijen is hier een schoolvoorbeeld van.
Tijdens een fietstocht door de Achterhoek zag ik plots een wagen rijden met de tekst AHV HONDENVOER RIJEN, dat gaf mij de moed om nog eens op zoek te gaan naar dat shirt. Eerdere pogingen waren op niets uitgelopen. Via AHV in Rijen, kwam ik in contact met Barry Adema, daarna kwam ik bij Joost Voesenek, Rini van Roon en Dries van Wijhe terecht. Nog steeds zonder succes, uiteindelijk kwam ik twee jaar later uit bij Wim van Boven die mij aan een mooi shirt kon helpen.Eind Goed al Goed. Op de Veluwe kwam ik ook eens langs het tapijtfabriek van KELA, bekende naam dacht ik en thuis gekomen zag ik dat dit inderdaad een sponsor van een wielerploeg was geweest in het jaar 1973.
Na een lange zoektocht kwam ik in contact met Peter van Stralen in hippolytushoef, goed voor een mooie fietstocht door Noord-Holland. In schagen aangekomen (met de trein) regende het pijpenstelen, en ben ik samen met mijn fietsmaat uit t Veld maar met de auto naar hippolytushoef gegaan. Met als resultaat weer een mooi en uniek shirt rijker.
Een unieke zoektocht was ook die naar het shirt van de KENYAN RIDERS DOWNUNDER, een ploeg met veel renners uit Kenia en enkele Australiërs en nieuw Zeelanders. Vele renners gemaild en steeds weer afwachten en dan uiteindelijk weer niets.
De laatste Australiër zou een shirt meebrengen naar Nederland als hij daar ging koersen (voorjaar 2019). Toen hij uiteindelijk in Nederland was heeft hij het contact verbroken, na veelvuldig over en weer gemaild te hebben in de weken/maanden daarvoor, dus einde verhaal.
Toch kreeg ik nog contact met Mwangi Samwell uit Kenia die mij uiteindelijk nog aan een shirt kon helpen, Mwangi Samwell is maar 1 jaar prof geweest, liep een ernstige beenwond op tijdens een val in de eerste etappe van de Ronde van Rwande, maar ging toch door. Enkele dagen later weer een val waarbij de wond in zijn been weer openging en geïnfecteerd raakte. Uiteindelijk heeft men zijn been moeten amputeren, maar hij fiets nog steeds en is op weg naar de PARALYMPICS in Tokyo. Veel succes voor hem aldaar, een doorzetter verdiend een medaille. Voor mij uiteindelijk voor dit shirt: Eind goed al goed. Hopelijk voor Mwangi Samwell ook in Tokyo 2021.
De laatste jaren ook wat shirts gevonden/afgehaald tijdens vakanties. In Potsdam een shirt gevonden van NOTEBOOKSBILLIGER.DE. Zeker de moeite waard om op de website op te zoeken, een mooi en komisch shirt (zwart shirt met een roze varken erop).
In Praag wat shirts gevonden van SPARTAK PRAHA en ook in Jablonec nad Nissou 2 shirts opgehaald van EXPERIMENT 23. Die shirts had de man in kwestie al een paar jaar klaarliggen, want ik wist zeker dat ik in de nabije toekomst nog eens naar Jablonec terug zou gaan, was daar al twee keer eerder in mijn jeugd als lid van het befaamde TIVOLIKOOR.
In het voorjaar van 2020 in Nieuw-Zeeland en Australië ook nog wat mooie shirts opgehaald.
Vaak het resultaat van maandenlange zoektochten, die dan uiteindelijk succesvol eindigen.
De teller staat nu op bijna 2316 shirts uit 61 landen en de oudste stammen uit 1950 & 1952.
De MOOISTE SHIRTS????? Dat zijn er te veel om op te noemen……….
De meest dierbare……
EEN REGENBOOGSHIRT en een GELE TRUI uit de Tour de France van BERNARD HINAULT!!!!
Eindhoven, 7 jan 2021
Met sportieve groeten Ton Merckx
